Contact
Ligne 2
Postcode 6131 MT, Sittard
Nederland
Categorie | Museumeducatie |
Groep | HBO, MBO, VO |
Cultuureducatie Museumeducatie |
Geschikt voor PO, VO, MBO en HBO
Voor het aanbod voor PO (groep 3, 4, 5) zie het programma ‘Mijnen, Mythen en Sprookjes’
Voor VO, MBO en HBO en andere groepen, neem contact op met educatie@dedomijnen.nl Het combineren van een bezoek aan de tentoonstelling en het afnemen van een passende workshop behoort tot de mogelijkheden.
De mijnen en de Limburgse identiteit
Hoewel er steeds minder oud-mijnwerkers nog in leven zijn blijft het mijnverleden tot de verbeelding spreken. Het harde bestaan van de mijnwerkers diep onder de grond is een belangrijk onderdeel geworden van de Limburgse culturele identiteit door de verhalen en mythen die erover verteld blijven worden.
De mythe rondom de locatie van de hel
Het wandtapijt Mining Myth van Miriam Sentler toont een aantal mythen rondom de mijnen. Een voorbeeld van een door haar getoonde mythe die destijds door de staatsmijnen als waarheid werd verspreid is de geruststelling voor de mijnwerkers dat het vagevuur en de hel zich dieper in de aarde bevonden dan de mijnen. Ze hoefden dus niet bang te zijn voor een ontmoeting met de duivel.
De natuur onder de grond
Naast het wandtapijt is een tweede werk van Sentler in de tentoonstelling opgenomen. In de audio-installatie The Forest Underground hoor je de geluiden van het "ondergrondse bos" van de Limburgse steenkoolmijnen. In de mijnbouw werden bomen, planten en dieren ingezet als hulpbronnen. Steenkool is bovendien zelf een fossiele brandstof die afkomstig is van oude ecosystemen en plantenresten. In de mijnen waren de stemmen van vogels, krekels en bomen dagelijks te horen. Krekels kwamen de mijnschacht binnen op de stammen van de grove den die werd gekozen om de mijngangen te stutten omdat het hout kraakte of "sprak" voordat het brak. Als de zingende kanarie stilviel, was het eveneens tijd voor de mijnwerkers om zichzelf in veiligheid te brengen.
Foto's en objecten uit de mijnhistorie
Deze en andere hedendaagse kunstwerken worden gecompleteerd met de fotoserie Koempels van Nol Pepermans. Op die foto’s van mijnwerkers is de harde werkelijkheid vastgelegd; de mijnwerkers met zwarte koppen door het stof, helmen met lampen en aardedonkere schachten. Daarnaast zijn in de tentoonstelling mijnhistorische voorwerpen opgenomen die bewaard zijn gebleven en in de collectie van het museum zijn opgenomen.
Dag | Datum | Tijd | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
- |
in overleg 1 september 2024 - 5 januari 2025 |
in overleg | in overleg |